Beschrijving

Van de media:
Op 14. Augustus 2024 Het nieuwe deel van de Nordhausen “Yellow Series” werd met de titel gepubliceerd ‘Nordhausen in de Reichshofrat / “Registeren”. Auteur dr. Kevin Hecken en redacteur Dr. Stephan Wendehorst (Universiteit van Wenen) presenteerde het werk als onderdeel van de openbare boekpresentatie Nordhausen vor. Stichtingsbestuurslid dr. In zijn welkomsttoespraak erkende Helge Wittmann het uitgevoerde wetenschappelijke werk en benadrukte hij het grote belang ervan voor de geschiedenis van de stad Nordhausen.. Het boek documenteert de resultaten van het ontwikkelingsproject dat mogelijk werd gemaakt door de Friedrich Christian Lesser Foundation over de juridische geschillen in Nordhausen voor de Weense Reichshofrat vanaf het midden van het jaar 16. eeuw tot 1802. Het boek is uitgegeven door de uitgever Iffland Nordhausen.

Uit het boek:
190 Het zijn documenten, die het huidige deel in reggest-vorm brengt en daarmee, afgezien van de bestanden die de afgelopen jaren al zijn opgenomen door collega's in het Göttingen-project, voor het eerst toegankelijk voor een breder publiek. Elk van deze procedures omvat een verzoek om gunstverlening, van barmhartigheid of van gerechtigheid, die van de Romeinse keizer als hoofd van het Heilige Roomse Rijk, als de hoogste feodale heer en bewaker van de wet, niet alleen verwacht, maar kan formeel worden aangevraagd. Dit gold vooral voor de inwoners van steden als Nordhausen, de enige voor hem, de keizer, en niet onderworpen aan een van de prinsen die de muren omringen, die daarom 'direct bij het Reich waren'. In die zin kan het emblematisch worden genoemd, dat er in de Nordhausen Reichshofrat-procedure privileges en mandaten waren van Heinrich de Vogler († 936, Nee.. 189) tot Frans II. († 1835, Nee.. 99) vinden, van de eerste tot de laatste heer van het Heilige Roomse Rijk en dus getuigenissen van over 800 jaar Duits leengoed, heerschappij- en bestuursgeschiedenis. De instelling, waardoor de keizer op deze manier sociale relaties met het rijk aanging, was onder meer de Reichshofrat, waarvan de belangrijkste taken enerzijds de jurisprudentie zijn, aan de andere kant was er de bevrediging van onnodige en feodale behoeften. Dat is het, althans in principe, onder bepaalde omstandigheden, zelfs de laagste onderdanen van de keizer waren daartoe vrij, om zelfs de machtigste in het rijk te vervolgen, dat deze mogelijkheid ook beschikbaar was voor juridisch gemarginaliseerde groepen zoals vrouwen of joden en dat uiteindelijk ook, zoals een zescijferig aantal documenten in huis, Rechtbank- en het Rijksarchief van Wenen, gebeurde ook, is een van de ‘moderne’ kenmerken van het Heilige Roomse Rijk die maar al te vaak wordt onderschat, vooral in internationale vergelijking, de nog steeds de van de 19. Eeuw geërfd beeld van een inflexibele, gehecht aan een versteende structuur die niet in staat is tot hervorming. 190 Bestanden betekenen tegelijkertijd 190 Inzichten in de Nordhausen-samenleving van hun tijd, in de acties van de belangrijkste actoren, de belangrijkste problemen, de ernstigste conflicten van hun tijd. Maar tegelijkertijd openen ze voor de moderne kijker een venster op de kleine wereld, alledaagse moeilijkheden van rijk en arm, Gevestigd en onzeker, Jong en oud. Wat een woede kan er bij de ambachtslieden van de stad zijn opgeweld, omdat de Pruisische burgemeester de weg probeerde vrij te maken voor de zoon van een eenvoudige varkenskotter om zich aan te sluiten bij een van de gerenommeerde raadsgilden? Hoe moet een apotheker leven?, degene van wie het huurcontract door de stad is opgezegd en degene met kinderen en kinderen, zijn medicijnen en werd letterlijk op straat gezet? Hoe zouden de senatoren van de stad zich gevoeld hebben?, terwijl ze bezorgd naar de lege stadskas en de lege gemeentebierhal keken, terwijl de kanunniken van het Heilig Kruisklooster dag in dag uit de zaken van hun leven doen in de overvolle drinkruimtes van hun kloosterhuizen, omdat ze zijn vrijgesteld van de maalcent, bier gemaakt? Deze en vele andere perspectieven worden geopend door de Nordhausen-procedures te bestuderen. Tegelijkertijd bieden ze psychotherapie een kans- en sociogrammen: In hen ontmoeten we unieke persoonlijkheden, zoals de omstreden burgemeester Johann Andreas Sigismund Wilde, die de stad op grote schaal met rechtszaken bij het Reichskammergericht en de Reichshofrat bedekten, dat zelfs de verder nuchtere Hans Silberborth hem bijna tegenhield 100 Ik heb hem jarenlang een 'Prozeßhansl' moeten noemen. ….